Orden de la Corona de Tailandia เครื่องราชอิสริยาภรณ์อันมีเกียรติยศยิ่งมงกุฎไทย | ||
---|---|---|
Otorgada por Rey de Tailandia | ||
Tipo | Orden Civil y Militar | |
Elegibilidad | Funcionarios del Gobierno | |
Soberano | Rey de Tailandia, Maha Vajiralongkorn | |
Estado | En vigor | |
Estadísticas | ||
Establecida | 1869 | |
Precedencia | ||
Siguiente mayor | Orden del Elefante Blanco | |
Siguiente menor | Orden del Direkgunabhorn | |
| ||
Orden de la Corona de Tailandia (en tailandés: เครื่องราชอิสริยาภรณ์อันมีเกียรติยศยิ่งมงกุฎไทย ; rtgs: Khrueang Ratcha-itsariyaphon An Mi Kiattiyot Ying Mongkut Thai) es una Orden de Tailandia. Fue establecido en 1869 por el Rey Rama V del Reino de Siam. Junto con la Orden de la Corona de Tailandia, es regularmente otorgado a cualquier funcionario del gobierno por los servicios prestados a Tailandia durante cinco años.[1][2]
Clases
La Orden consta de ocho clases:
Cinta | Clase | Nombre | Postnominals | Nombre anterior[3] | Fecha establecida | Orden de precedencia[2] |
---|---|---|---|---|---|---|
Gran Cordón (Clase Especial) |
มหาวชิรมงกุฎ (Maha Vajira Mongkut) |
KGM | - | 1918 | 9 | |
Gran Cruz de Caballero (Primera Clase) |
ประถมาภรณ์มงกุฎไทย (Prathamabhorn Mongkut Thai) |
GCM | มหาสุราภรณ์ (Maha Surabhorn) |
1869 | 11 | |
Caballero Comendador (Segunda Clase) |
ทวีติยาภรณ์มงกุฎไทย (Dvitiyabhorn Mongkut Thai) |
KCM | จุลสุราภรณ์ (Chulasurabhorn) |
1869 | 16 | |
Comendador (Tercera Clase) |
ตริตาภรณ์มงกุฎไทย (Tritabhorn Mongkut Thai) |
CM | มัณฑนาภรณ์ (Mandhanabhorn) |
1869 | 24 | |
Compañero (Cuarta Clase) |
จัตุรถาภรณ์มงกุฎไทย (Chatturathaphon Mongkut Thai) |
OM | ภูษนาภรณ์ Phusanaphon |
1869 | 29 | |
Miembro (Quinta Clase) |
เบญจมาภรณ์มงกุฎไทย (Benchamaphon Mongkut Thai) |
MM | วิจิตราภรณ์ (Vichitrabhorn) |
1873 | 33 | |
Medalla de oro (Sexta Clase) |
เหรียญทองมงกุฎไทย (Rian Thong Mongkut Thai) |
G.M.M | - | 20 de julio de 1902 | 53 | |
Medalla de plata (Séptima Clase) |
เหรียญเงินมงกุฎไทย (Rian Ngoen Mongkut Thai) |
S.M.M | - | 20 de julio de 1902 | 56 |
Condecorados
- Michael E. Ryan
- Ian MacDougall
- Md Hashim Bin Hussein
- Min Aung Hlaing
- Kiyoshi Sumiya
- Francis B. Sayre[4]
- Tammy Duckworth[5]
Referencias
- ↑ Katalog Künker Auktion 192(Münzen und Medaillen – Orden und Ehrenzeichen ...), Osnabrück, 2011, S. 340 Archivado el 21 de diciembre de 2018 en Wayback Machine.
- ↑ a b ราชกิจจานุเบกษา, ประกาศสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง ลำดับเกียรติเครื่องราชอิสริยาภรณ์ไทย Archivado el 14 de noviembre de 2011 en Wayback Machine., เล่ม ๑๑๐, ตอน ๒๙ง ฉบับพิเศษ, ๑๒ มีนาคม พ.ศ. ๒๕๓๖, หน้า ๑ (enlace roto disponible en este archivo).
- ↑ ราชกิจจานุเบกษา, พระราชบัญญัติเครื่องราชอิสริยาภรณ์ช้างเผือก รัตนโกสินทร์ ศก๑๒๘ Archivado el 14 de noviembre de 2011 en Wayback Machine., เล่ม ๒๖, ตอน ๐ ก, ๒๘ พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๔๕๒, หน้า ๗๐
- ↑ Oblas, Peter (1972). «Treaty Revision and the Role of the American Foreign Affairs Adviser 1909-1925» (free). Journal of the Siam Society (Siam Heritage Trust). JSS Vol. 60.1 (digital): image 4. Consultado el 17 de marzo de 2013. «In the course of his service, Sayre was awarded the Grand Cross of the Crown of Siam. The title of Phya Kalyanamaitri was also bestowed upon him. 13) Francis B. Sayre, Glad Adventure (New York: MacMillan, 1957), p. 105.»
- ↑ ราชกิจจานุเบกษา, ประกาศสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์ให้แก่ชาวต่างประเทศ (พันตรีหญิง ลัดดา แทมมี ดั๊กเวิร์ด) Archivado el 5 de septiembre de 2017 en Wayback Machine., เล่ม ๑๒๗, ตอน ๑ข, ๑๕ มกราคม พ.ศ. ๒๕๕๓, หน้า ๑๗
Enlaces externos
- * Orden de la Corona de Tailandia Archivado el 21 de octubre de 2017 en Wayback Machine., Secretaría al Gabinete de Tailandia